Artykuł sponsorowany
Kiedy można mówić o niepłodności?

Niepłodność to problem, z którym boryka się coraz więcej par na całym świecie. W Polsce również nie brakuje osób, które mają trudności z poczęciem dziecka. Często jednak nie wiadomo, kiedy można mówić o niepłodności i kiedy należy udać się do specjalisty. W artykule postaramy się odpowiedzieć na te pytania i przybliżyć temat niepłodności.
Przeczytaj również: Jak pozbyć się cellulitu wodnego?
Jakie są przyczyny niepłodności?
Niepłodność może mieć różne przyczyny, zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. U panów częstym problemem jest niska jakość nasienia, spowodowana m.in. przez niezdrowy tryb życia, stres czy choroby układu rozrodczego. U pań natomiast niepłodność może wynikać z zaburzeń hormonalnych, endometriozy, zrostów w jamie macicy czy nieprawidłowej budowy narządów rozrodczych. Czasami przyczyną trudności z zajściem w ciążę są także czynniki genetyczne lub immunologiczne.
Przeczytaj również: Jak poradzić sobie z chorobliwą zazdrością partnera?
Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), można m ówić o niepłodności, gdy para starająca się o dziecko przez rok nie osiąga sukcesu, mimo regularnych, niechronionych stosunków płciowych. W takiej sytuacji warto udać się na konsultację związanej z leczeniem niepłodności. Warto jednak pamiętać, że nie zawsze konieczne jest leczenie – czasami wystarczy zmiana stylu życia, diety czy redukcja stresu. Jeśli jednak problem nie ustępuje, specjalista może zaproponować różne metody leczenia, takie jak inseminacja, in vitro czy leczenie farmakologiczne.
Przeczytaj również: Co obejmuje okresowe badanie kierowców?
Jak przebiega diagnostyka niepłodności?
Diagnostyka niepłodności to proces, który może być długi i skomplikowany. Na początek lekarz przeprowadza wywiad z parą, aby poznać ich historię medyczną i styl życia. Następnie przeprowadzane są badania laboratoryjne, takie jak badanie nasienia u mężczyzn czy badanie poziomu hormonów u kobiet. W przypadku kobiet często wykonywane są także badania obrazowe, takie jak ultrasonografia czy histerosalpingografia, które pozwalają ocenić stan narządów rozrodczych. W niektórych przypadkach konieczne może być również wykonanie laparoskopii czy histeroskopii.